Το αιφνίδιο εξάνθημα είναι μία από τις πιο συχνές εξανθηματικές νόσους των παιδιών. Προκαλείται συνήθως από δύο τύπους ιών της ομάδος του έρπητα , τους τύπους 6 και 7. Αφορά κυρίως σε παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών, με συχνότερη ηλικία εμφάνισης τους 6 – 18 μήνες ζωής. Τα βρέφη κάτω των 3 μηνών σπάνια νοσούν, καθώς προστατεύονται συνήθως από αντισώματα της μητέρας που περνούν σε αυτά μέσω του πλακούντα, και τα οποία εξασθενούν συνήθως μέχρι την ηλικία των 6 μηνών.
Η νόσος εισβάλει απότομα με υψηλό πυρετό, μέχρι και 40◦C , και έντονη ανησυχία. Μπορεί να προηγηθούν συμπτώματα όπως ρινική καταρροή, ήπιος βήχας ή ήπια ερυθρότητα των οφθαλμών. Ο πυρετός, παρά το ύψος του, συνήθως υφίεται εύκολα με αντιπυρετικά και το παιδί έχει σχετικά καλή διάθεση. Διαρκεί συνήθως 3 ημέρες και υποχωρεί απότομα. Σε ένα ποσοστό 20% των παιδιών μπορεί να εμφανιστούν πυρετικοί σπασμοί. Χαρακτηριστικό της νόσου είναι η αιφνίδια έκθυση εξανθήματος αμέσως μετά το τέλος της φάσης του εμπυρέτου. Το εξάνθημα αποτελείται από μικρές κόκκινες κηλίδες ,που εξαπλώνονται αρχικά στον κορμό και στη συνέχεια σε πρόσωπο, αυχένα και άκρα. Δεν προκαλεί κνησμό και εξαφανίζεται μετά από 1- 2 ημέρες, συνήθως χωρίς απολέπιση.
Η νόσος του αιφνιδίου εξανθήματος δεν χρειάζεται ιδιαίτερη θεραπεία. Χορηγούνται μόνο αντιπυρετικά και συστήνεται καλή ενυδάτωση και διατροφή του παιδιού. Έχει άριστη έκβαση συνήθως , χωρίς καμία επίπτωση στην υγεία του παιδιού. Ακόμα και σε περιπτώσεις πυρετικών σπασμών, η έκβαση είναι καλή , χωρίς χρόνιες επιπλοκές.